Inspiracja z okazji Dnia Niepełnosprawności

Dzisiaj znów przygotowałyśmy inspirację na życzenie z komentarza. Zawarłyśmy w niej również recenzję poleconej nam książki :)

Niepełnosprawność jest trudnym tematem. Zapewniamy, że nasza inspiracja ma mieć pozytywny wydźwięk. Nie mamy na celu sprawiać nikomu przykrości jakimkolwiek niefortunnie sformułowanym zdaniem.

Mamy dla Was recenzję książki, piosenki związane z niepełnosprawnością, cytaty, iris folding oraz malowane farbkami paznokcie.

Zapraszamy serdecznie ;)


3 grudnia obchodzony jest Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych, dlatego przypominamy Wam, że powinniśmy szanować siebie nawzajem. I to wszyscy wszystkich bez wyjątku. Ostatnio wiele mówi się np. o nieobrażaniu osób odmiennej orientacji albo osób otyłych. Zamiast tego powinno mówić się o szacunku dla wszystkich! Nie powinno być tak, że niektórzy są otaczani szczególną ochroną. Wszyscy powinni być nią otoczeni. Określenie osoby niepełnosprawnej słowami: "brzydka", "gruba" powinno być tak samo tępione jak te słowa skierowane do każdej innej osoby. Wszyscy jesteśmy ludźmi, mamy uczucia i wszyscy zasługujemy na szacunek :) Nawołujemy więc do mówienia innym przyjemnych rzeczy, bo nieprzyjemnych i tak już wiele jest na świecie. Nie ma sensu dołować siebie i innych.

Muzyka

Zachęcamy do posłuchania i obejrzenia :)

"Przebudzenie" Krzysztof Cugowski

Amadou et Mariam - "Je pense à toi"

Viktoria Modesta - "Prototype"

Ten teledysk polecamy Wam szczególnie, bo naprawdę jest wyjątkowy.
Zachęcamy też do przeczytania interesującego wywiadu - http://niepelnosprawni.pl/ledge/x/296085

Cytaty

...A osobę niepełnosprawną trzeba przede wszystkim dostrzec, zbliżyć się do niej i wtedy dopiero można zobaczyć w niej zwyczajnego człowieka, który tak samo jak my, ma uczucia, talenty, ambicje, różne potrzeby i bardzo chce żeby go normalnie traktować. Lęk przed chorymi osobami wynika najczęściej z niewiedzy. Nie wiemy jak się zachować. Najchętniej byśmy się odwrócili - ten odruch też trzeba zrozumieć. Wszyscy chcielibyśmy być piękni, młodzi i bogaci przez całe życie. Na widok strasznie okaleczonej osoby odwracamy się odruchowo. Niektórzy się odwracają i uciekają, ale są też tacy, którzy potrafią się zatrzymać, i pomimo tego, że też się boją, w końcu zaczynają rozumieć, że to też zwyczajny człowiek, który może nie ma nóg, ale ma za to wózek i potrafi z tym żyć...

Anna Dymna

My także chcemy wznosić latawce
i tak jak zdrowi biegać pod wiatr.
Niesprawną ręką zrywać dmuchawce
i z krótszą nogą poznawać świat.
Zróbcie nam miejsce, nie patrzcie wrogo. 
Niepełnosprawni i chcą i mogą:
odkrywać góry, zawieszać słońce,
darować serca – czujesz? – gorące!
Otwórzcie okna po nocy dzwonku,
nie chcemy ciągle sterczeć w przedsionku!

autor nieznany


Na początku największą przeszkodą nie była dla mnie niepełnosprawność, lecz kalectwo, czyli stan umysłu – przekonanie, że jestem nic nie wart, że niczego już w życiu nie osiągnę i że jestem gorszy on innych, zdrowych. Dopiero po spotkaniu wielu osób niepełnosprawnych, którzy żyją na maxa i widzą możliwości zamiast ograniczeń, zrozumiałem, że to nie ilość rąk czy nóg decyduje o naszej sile, lecz to, co mamy w głowie.

Obie strony popełniają wiele błędów – ludzie zdrowi, często bojąc się sprawić komuś przykrość, unikają kontaktu z ludźmi niepełnosprawnymi, a osoby niepełnosprawne zazwyczaj nie wychodzą z domów, a jak już, to zamykają się w enklawach ludzi z podobnymi problemami, co też jest błędem. Społeczeństwo zintegrowane to takie, gdzie są różni ludzie, którzy uczą się siebie wzajemnie. Pierwszy krok to nie bać się – najwyżej ktoś się na nas głupio spojrzy albo zwróci nam uwagę, ale na 90% – po prostu nas ciepło przyjmie.

Jan Mela

Paznokcie inspirowane niepełnosprawnością

Pomalowałam paznokcie dwoma lakierami: Pierre Rene 355 i Miss sporty 456.

Następnie przystąpiłam do malowania farbkami.
Nie zrażajcie się, jeśli coś Wam nie idzie. Na początku wszystko wygląda dużo gorzej. Ja się nie poddałam :) 

Całość pokryłam matującym topem Eveline Matt top coat 154.

Jak Wam się podobają paznokcie inspirowane niepełnosprawnością? 

Starałam się przekazać nimi coś pozytywnego, dlatego latawiec chłopca siedzącego na wózku i stojącej dziewczyny krzyżują się w powietrzu. 

Recenzja opowiadania pt. "Dziewczynka tańcząca z wiatrem" - Katarzyna Zychla

"Dziewczynka tańcząca z wiatrem" opowiada o życiu Oli po wypadku. Dziewczynka musi zmierzyć się z rzeczywistością i nauczyć się żyć na nowo jako osoba niepełnosprawna, w czym pomaga jej Wiatr.

Jest to wyjątkowa i bardzo wzruszająca historia. W trakcie czytania miałyśmy ściśnięte gardło.
Nie chcemy twierdzić, że rozumiemy, uczucia jakie towarzyszyły Oli, bo nie byłyśmy nigdy w podobnej sytuacji ani nie zetknęłyśmy się z taką historią, ale z pewnością dzięki "Dziewczynce..." jesteśmy temu bliższe.

W opowiadaniu zostały zamieszczone także wiersze. Naszym zdaniem to dobry pomysł. Autorka wprowadziła je w odpowiedni sposób.
Podoba nam się metaforyczne przepłynięcie Oli przez jezioro i kilkukrotnie wspominany motyw łódki.

Okładka i zdjęcia w środku poza ostatnim nie przypadły nam do gustu. Naszym zdaniem czarno-białe fotografie i różowe akcenty nie współgrają z historią i nie pasują do klimatu. Widziałybyśmy tutaj bardziej eteryczną okładkę, np. z latawcami.

Fabuła jest bardzo prosta, dzięki czemu możemy skupić się na istocie - emocjach osoby niepełnosprawnej.
W zasadzie w opowiadaniu nic się nie dzieje, ale nie ma się wcale takiego wrażenia. Akcja się nie ciągnie :)
Książkę czyta się bardzo szybko. Żałujemy, że jest bardzo krótka, ale przynajmniej długość nie zniechęci młodszych czytelników. Opowiadanie ukazuje odpowiedni wycinek życia dziewczynki.
Łatwo zauważyć, że to książka dla młodszych czytelników, ale nie czujemy się na nią za stare, bo poruszyła nas i wzruszyła.

Bardzo ciekawym zabiegiem było wprowadzenie tajemniczego bohatera Wiatru. Przynosi on dziewczynce zapachy, a więc można się zastanowić nad ich sensem. Przeczytałyśmy w jednej z opinii na końcu książki, że Wiatr jest Bogiem. Szczerze mówiąc, same byśmy na to nie wpadły, ale ta koncepcja brzmi prawdopodobnie.

Dialogi są sensownie zbudowane. Zawsze dowiadujemy się z nich czegoś nowego.
Zakończenie jest bardzo pozytywne, co uważamy za spory plus. "Dziewczynka tańcząca z wiatrem" może być świetną książka dla niepełnosprawnych dzieci. Może pomóc im pogodzić się z tym, jakimi są i pokazać, że życie warto kochać, dlatego szczęśliwy koniec uważamy za konieczny.

Jesteśmy pozytywnie zaskoczone. Spodziewałyśmy się bardziej dziecinnej książki, a ta, choć naprawdę prosta, zawiera dość dojrzałe przemyślenia i porusza trudną tematykę. Może prawdy z niej wynikające nie są one odkrywcze, ale warto sobie uświadomić, że nie należy myśleć tylko o sobie, a to opowiadanie o tym przypomina :) Uważamy je za wartościową lekturę, która mogłaby zachęcić najmłodszych do czytania i zwrócić im uwagę na drugiego człowieka.
Zachęcamy Was serdecznie do poznania historii Oli, która "przepłynęła jezioro swoich lęków i obaw".

Iris folding

Narysowałam szablon, a następnie go wycięłam.

Składane na pół paski papierów ozdobnych przyklejałam od spodu za pomocą taśmy klejącej.

Przykleiłam wszystkie paski jeden na drugi. Następnie na właściwą stronę przykleiłam resztę elementów z tektury. Dorysowałam też sznurek od balonika.

Możecie ozdobić lub pomalować tekturę, ale ja postawiłam na prostotę, by zaakcentować główny temat kartki. Pamiętajmy, że każdy człowiek potrzebuje miłości i zrozumienia

---

Dziękujemy za przeczytanie postu z inspiracjami. Zachęcamy do wykonania własnych prac :) Podzielcie się z nami swoimi pomysłami, uwagami i pytaniami w komentarzach. Mamy nadzieję, że zainspirowałyśmy kogoś do skorzystania z naszych pomysłów :)

Wszystkie zdjęcia w poście zostały wykonane przez nas.

Jeśli chcesz być na bieżąco, polub nas na Facebooku. Tam pojawiają się informacje o nowych postach.

Zapraszamy też do obserwowania naszego bloga i profilu na Instagramie :)